Rewşa jinên kurd a salên 70yî û serpêhatiyeke rêxistinî*

Sabiha Otlu

Ez ê di vê nivîsê de hewl bidim ku wêneyekî jinên kurd ê dayiya salên 70yî bikêşim û di wî wêneyî de behsa hewildanên ji bo rêxistinekê, DDKADê bikim. Wê demê ez û neh hevalên jin, em carinan dihatin ba hev û me li ser rewşa jinên kurd niqaş dikir. Aliyê me yê hevbeş ew bû ku em hemû jin, kurd û xwenda bûn. Ji me hinekan zanîngeh xilaskiribû, hinek hîn xwendekarên zanîngehê bûn û hinan jî lîse xilas kiribû û karmend bûn. Em hemû jî ji rewşa jinên kurd nerehet bûn.

Em te bi evîneke kûr bi bîr tînin

Gökhan kurê xuşka min e. Ew di temenê ciwan de, dema ku li Zanîngeha Dîcleyê beşa mîmarî dixwend li gel hevalekî xwe li navenda Amedê şehîd ket.
Sabîha

Gökhan Çetîner (Kemal)
15.05.1973 – 09.11.1994 Amed


15 salên bê te!

Belê, panzdeh sal bê te derbas bûn,
Panzdeh salên tijî keser û hêvî.
Lê tunebûna te
di dîlanên newroza Amadê de,
di sindoqên hilbijartinê de,
di berxwedanên di seranserê Kurdistanê de,
di festîwalên hunerî de,
di meşa ji Qendîlê heta Amedê de
sedhezaran, hetta milyonan vedijîne.
Êdî bi milyonan kurd di rêça we de dimeşin
û ber bi asoyên welêt stranên azadiyê dibêjin.
Mayinên vê rêyê
We bi dil û mejiyê xwe yê bi welatevînîyê mistdayî hilanîn.
Ev yeka ha,
berxwedana hestên me ya li dijî tunebûna te xurttir dike.
Em bi te û hevalên te serbilind in.

09.11.2009
Haydar Diljen

Cejna we pîroz be!